Νέο Φορολογικό Νομοσχέδιο, η συνέχεια..

Νέο Φορολογικό Νομοσχέδιο, η συνέχεια..

18 Νοεμβρίου 2019 Κλείσιμο Από Alexandros

Σε συνεργασία με τον φοροτεχνικό Ηλία Χατζηγεωργίου

Ο Νοέμβριος έχει φτάσει ήδη στα μισά, όπως επίσης στα μισά του δρόμου βρίσκεται και η διαδικασία του νέου φορολογικού νομοσχεδίου.

Η διαδικασία της διαβούλευσης τελειώνει σήμερα και μετά από αυτή μπαίνουμε στη φάση των διορθώσεων. Διορθώσεις οι οποίες όπως πολύ καλά γνωρίζουμε τα τελευταία χρόνια, μπορεί να γίνουν κυριολεκτικά και μέχρι την τελευταία στιγμή. Σε κάθε περίπτωση πάντως και στο σημερινό μας εβδομαδιαίο ραντεβού θα αφιερωθούμε στο φορολογικό νομοσχέδιο και ειδικότερα σε κάποιες διορθώσεις που κατά την άποψη μας πρέπει να γίνουν πριν την ψήφιση του.

1. Κάτοικοι εξωτερικού και αποδείξεις

Στο προηγούμενο μας άρθρο είχαμε αναφερθεί στο γεγονός ότι θα πρέπει ξεκάθαρα οι φορολογικοί κάτοικοι εξωτερικού να εξαιρούνται του μέτρου των αποδείξεων, κάτι που δεν αναφέρεται στο άρθρο 7 περίπτωση γ’ του σχεδίου νόμου, όπου αναγράφονται οι φορολογούμενοι που εξαιρούνται του μέτρου των αποδείξεων.

Για να γίνει κατανοητή η σοβαρότητα του θέματος θα παραθέσουμε ένα παράδειγμα φορολογούμενου ο οποίος είναι κάτοικος Η.Π.Α. και εισπράττει 10.000 ευρώ από ενοίκια στην Ελλάδα.

Ο συγκεκριμένος φορολογούμενος θα πληρώσει φόρο 1.500 ευρώ, όμως σύμφωνα με το σχέδιο νόμου θα πρέπει να ξοδέψει 3.000 ευρώ χρησιμοποιώντας το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα ή αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην περίπτωση που δεν το κάνει, πάλι σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, θα πληρώσει επιπλέον φόρο ύψους 660 ευρώ, αφού δεν χρησιμοποίησε τα ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής όπως ορίζει ο νόμος.

Μέχρι τώρα το θέμα δεν μας είχε απασχολήσει, αφού το μέτρο των αποδείξεων αφορούσε μόνο τους μισθωτούς και όχι όσους είχαν εισοδήματα από ενοίκια. Όσοι κάτοικοι εξωτερικού είχαν εισόδημα από μισθό ή από σύνταξη στην Ελλάδα δεν δικαιούνταν, ορθά βάσει νόμου, το δικαίωμα να έχουν την μείωση φόρου που ορίζονταν για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Από την άλλη όμως, όσοι είχαν εισόδημα από ενοίκια πλήρωναν ακριβώς τον ίδιο φόρο σε σχέση με τους κατοίκους Ελλάδας.

2. Μείωση φόρου για δαπάνες επί των ακινήτων

Επίσης, άλλο ένα ζήτημα που φαίνεται να δημιουργείται για όσους έχουν εισοδήματα από ενοίκια, είναι αυτό με την έκπτωση φόρου για τις δαπάνες που αφορούν την ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση των κτιρίων.

Η έκπτωση φόρου που θα χορηγείται θα είναι 40% σε βάθος τετραετίας, 10% ανά έτος δηλαδή, και θα αφορά μόνο τις δαπάνες λήψης υπηρεσιών και όχι τα υλικά. Για όσους όμως εισπράττουν ενοίκια η έκπτωση δεν θα χορηγείται «δωρεάν» αφού όπως αναφέρεται στο ίδιο άρθρο του σχεδίου νόμου δεν θα εφαρμόζεται η περίπτωση α’ της παρ. 3 του άρθρου 39 του νόμου 4172/2013, μέχρι και την 31.12.2016.

Να θυμίσουμε ότι η συγκεκριμένη διάταξη του νόμου αναφέρει ότι οι ακόλουθες δαπάνες εκπίπτουν με τις παρακάτω προϋποθέσεις: α) Αν ο εκμισθωτής ή ο παραχωρών είναι φυσικό πρόσωπο εκπίπτει ποσοστό 5% για δαπάνες επισκευής, συντήρησης, ανακαίνισης ή άλλες πάγιες και λειτουργικές δαπάνες του ακινήτου.

Με λίγα λόγια για τα επόμενα επτά έτη, δε θα έχει την αυτόματη μείωση του 5% από το εισόδημα των ενοικίων. Αυτόματα, σημαίνει ότι θα επιβαρυνθεί με παραπάνω φόρο εισοδήματος, εισφορά αλληλεγγύης, αλλά και από την εκκαθάριση θα προκύπτει παραπάνω φορολογητέο εισόδημα, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στα επιδόματα που ενδεχομένως θα δικαιούται, αφού η βάση υπολογισμού είναι το φορολογητέο εισόδημα.

Για να γίνει κατανοητή η διαφορά παραθέτουμε πάλι ένα παράδειγμα φορολογούμενου ο οποίος εισπράττει 10.000 ευρώ από ενοίκια και κάνει επισκευή ύψους 1.000 ευρώ.

Η μείωση φόρου που θα έχει θα είναι 400 ευρώ. Όμως από την άλλη, συνολικά θα επιβαρυνθεί με 525 ευρώ φόρο, επιβάρυνση η οποία θα αυξηθεί μέσω της εισφοράς αλληλεγγύης, αν υπάρχουν εισοδήματα και από άλλες πηγές ή αν υπάρξει αύξηση στα εισοδήματα από τα ενοίκια.

Το ίδιο θα συμβεί με κάποιον φορολογούμενο ο οποίος έχει εισοδήματα ύψους 50.000 ευρώ από ενοίκια και κάνει δαπάνες ύψους 20.000 ευρώ. Πάλι και σε αυτή την περίπτωση θα πληρώσει περίπου 9.200 ευρώ, για να γλιτώσει 8.000 ευρώ από την έκπτωση φόρου.

Το σχόλιο μας για αυτό είναι ότι σε κάθε περίπτωση η επαναφορά των όποιων φοροαπαλλαγών είναι θετική προς τους φορολογούμενους, αρκεί να παραμένει όντως φοροαπαλλαγή και να μην κοστίζει σε βάθος χρόνου περισσότερο, αφού έτσι ο νόμος χάνει την ουσία του σκεπτικού του. Θα πρέπει λοιπόν ξεκάθαρα η συγκεκριμένη διάταξη να αφαιρεθεί.

3. Κλίμακα φυσικών προσώπων

Όπως έχουμε ήδη αναλύσει, η αναπροσαρμογή της κλίμακας φορολογίας εισοδήματος των φυσικών προσώπων είναι, λίγο ή πολύ θετική, σχεδόν για όλο το σύνολο των φορολογουμένων, αφού θα πληρώσουν όλοι λιγότερο, με μοναδική εξαίρεση τους μισθωτούς με εισοδήματα από 20.000 έως 50.000 ευρώ που έχουν ένα παιδί, οι οποίοι θα πληρώσουν ακριβώς τα ίδια σε σχέση με το 2019.

Το μεγάλο ζήτημα όμως, προκύπτει με όσους έχουν εισόδημα από περιστασιακή απασχόληση και αμείβονται με τίτλο κτήσης. Μέχρι τώρα ο νόμος προβλέπει ότι, όταν το πραγματικό εισόδημα των φορολογουμένων δεν υπερβαίνει το ποσό των 6.000 ευρώ και το τεκμαρτό τους εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 9.500 ευρώ και εφόσον δεν ασκείται επιχειρηματική δραστηριότητα για την οποία απαιτείται η υποβολή δήλωσης έναρξης εργασιών ή ατομική αγροτική δραστηριότητα, το εισόδημα αυτό, εξαιρουμένου του εισοδήματος από κεφάλαιο και από υπεραξία μεταβίβασης κεφαλαίου, και η προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων, φορολογούνται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο και την παράγραφο 1 του άρθρου 16, δηλαδή με την κλίμακα των μισθωτών.

Όπως έχει διαμορφωθεί το σχέδιο νόμου, η συγκεκριμένη διάταξη αφαιρείται και έτσι προκύπτει μία απορία για το πώς θα αντιμετωπίζονται τα εισοδήματα των ευκαιριακά εργαζόμενων. Παλαιότερα αντιμετωπίζονταν ως εισοδήματα επαγγελματιών, χωρίς όμως να έχουν το δικαίωμα να εκπίπτουν τις δαπάνες τους, διότι δεν είχαν λογιστικά βιβλία.

Η επιστροφή στο συγκεκριμένο καθεστώς θα δημιουργήσει μεγάλη επιβάρυνση στη συγκεκριμένη κατηγορία φορολογουμένων, έστω και αν η πρώτη κλίμακα φόρου θα διαμορφωθεί στο 9%. Για να αυξήσουμε ακόμη περισσότερο τον προβληματισμό, αρκεί να βάλουμε στην εξίσωση και τα τεκμήρια. Αν λοιπόν η ενδεχόμενη διαφορά του τεκμαρτού εισοδήματος φορολογείται με την κλίμακα των επαγγελματιών, τότε η επιβάρυνση θα μεγαλώνει ακόμη περισσότερο, φτάνοντας τα όρια της μεγάλης αδικίας.

Σε κάθε περίπτωση μια ακόμη πρόταση από εμάς είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει επαναφορά της αφαιρούμενης διάταξης, αφού επί της ουσίας η συγκεκριμένη κατηγορία φορολογούμενων είναι μισθωτοί, και μάλιστα από τον Φεβρουάριο του 2019 πληρώνουν και ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ, μέσω της γνωστής διαδικασίας.

Καλό ΣΚ σε όλους…

www.e-forologia.gr