Εισαγωγή χρημάτων από πώληση ακινήτου στο εξωτερικό

Toυ Γιώργου Δαλιάνη με τη συνεργασία της Βασιλικής Ηλιοπούλου και της Νίκης Χατζοπούλου*

Στην περίπτωση που ένα φυσικό πρόσωπο έχει την φορολογική του κατοικία στην Ελλάδα έχει υποχρέωση υποβολής δήλωσης και φορολογείται για το παγκόσμιο εισόδημα  του, αλλά και για τις αποκτήσεις περιουσιακών στοιχείων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Ανεξάρτητα από τον τρόπο φορολόγησης στη χώρα που αποκτήθηκαν, τα εισοδήματα θα πρέπει να εμφανιστούν στην φορολογική δήλωση, που υποβλήθηκε στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με την ΠΟΛ 1076/2015 αν τα εισοδήματα που επικαλείται ένας φορολογούμενος για κάλυψη τεκμηρίων αποκτήθηκαν στην αλλοδαπή αναγνωρίζονται, εφόσον έχουν φορολογηθεί στην Ελλάδα ή απαλλάσσονται νομίμως από τη φορολόγηση αυτή. Προς απόδειξη της φορολογίας ή της νόμιμης απαλλαγής τους  πρέπει τα εισοδήματα αυτά να έχουν περιληφθεί σε δήλωση φορολογίας εισοδήματος. Ομοίως, ο φορολογούμενος μπορεί να επικαλεστεί, χρηματικά ποσά που προέρχονται από τη διάθεση περιουσιακών στοιχείων, εφόσον αποδεικνύει με επίσημα στοιχεία ότι αυτός είναι ο κύριος του περιουσιακού στοιχείου, καθώς και το τίμημα της πώλησης του στοιχείου αυτού. Αυτονόητο είναι ότι τα εν λόγω ποσά δύνανται να προέρχονται από το εξωτερικό (π.χ. πώληση ακινήτου αλλοδαπής).

Στο πλαίσιο αυτό, κατά την πώληση ενός ακινήτου στην αλλοδαπή, εάν έχει δηλωθεί η αγορά του περιουσιακού στοιχείου (τεκμήριο απόκτησης), τότε το σύνολο του εισπραττόμενου τιμήματος αναγνωρίζεται και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάλυψη τεκμηρίων απόκτησης και διαβίωσης στην Ελλάδα.

Επίσης, σε περίπτωση δαπάνης απόκτησης περιουσιακού στοιχείου από φυσικό πρόσωπο, φορολογικό κάτοικο Ελλάδος, που αποδεδειγμένα καταβλήθηκε στην αλλοδαπή, η κάλυψη της εν λόγω δαπάνης στο σύνολο ή μέρος αυτής δύναται να πραγματοποιηθεί και με εισοδήματα ή άλλα ποσά αλλοδαπής προέλευσης, τα οποία έχουν περιληφθεί στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος, χωρίς την προϋπόθεση εισαγωγής αυτών στην Ελλάδα.

Οι διατάξεις του άρθρου 32 του ν. 4172/2013 με τις οποίες ορίζονται οι δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων δεν κάνουν διάκριση εάν αυτές πραγματοποιούνται στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή. Εάν όμως προκύψει ότι δεν έχει δηλωθεί η αγορά του ακινήτου, το τίμημα της οποίας ο φορολογούμενος επικαλείται για την κάλυψη τεκμηρίων και αυτή η αγορά πραγματοποιήθηκε σε μη παραγεγραμμένη χρήση, τότε ο φορολογούμενος μπορεί να υποβάλει τροποποιητική δήλωση για το οικείο έτος. Εάν όμως η αγορά έγινε σε παραγεγραμμένη χρήση δεν μπορεί να γίνει τροποποιητική δήλωση, εφόσον δεν έχει δηλωθεί η αγορά και έτσι το ποσό αυτό δεν αναγνωρίζεται φορολογικά για κάλυψη τεκμηρίων.

Εάν η φορολογική αρχή έχει λάβει γνώση και η αγορά πραγματοποιήθηκε με έμβασμα από ελληνικό τραπεζικό λογαριασμό, τότε δεν συντρέχει περίπτωση παράτασης της παραγραφής. Εάν, όμως, η αγορά έγινε από λογαριασμό του εξωτερικού, ο οποίος δεν είχε δηλωθεί ποτέ στην Ελλάδα, ούτε είχε τροφοδοτηθεί από λογαριασμό της ημεδαπής, τότε αυτό δύναται να θεωρηθεί συμπληρωματικό στοιχείο ικανό να παρατείνει την παραγραφή στην δεκαετία, σύμφωνα με το άρθρο 36 παρ. 3 περιπτ. β’ “Εξαιρετικά, πράξη διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου μπορεί να εκδοθεί εντός δέκα (10) ετών από τη λήξη του έτους εντός του οποίου λήγει η προθεσμία για την υποβολή της δήλωσης ή της τελευταίας δήλωσης σε περίπτωση που προβλέπεται η υποβολή περισσότερων δηλώσεων (…) σε περίπτωση που μετά την πενταετία περιέλθουν σε γνώση οποιασδήποτε Υπηρεσίας της Φορολογικής Διοίκησης νέα στοιχεία ή πληροφορίες που δεν θα μπορούσαν να είναι σε γνώση αυτής εντός της πενταετίας και προκύπτει ότι η φορολογική οφειλή υπερβαίνει αυτήν που είχε προσδιορισθεί βάσει προηγούμενου άμεσου, διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου και μόνο για το ζήτημα το οποίο αφορούν”. Σε κάθε περίπτωση ο φορολογούμενος φέρει το βάρος της απόδειξης της συνδρομής των προϋποθέσεων για τα ποσά  αυτά  που  περιορίζουν  τη  διαφορά  μεταξύ  συνολικού  εισοδήματος  και  τεκμαρτού εισοδήματος (ΠΟΛ 1076/2015). 

Με πρόσφατη απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών κρίθηκε μεταξύ άλλων ότι: “Αν μάλιστα το περιουσιακό στοιχείο βρίσκεται στην αλλοδαπή και το τίμημα καταβλήθηκε στην αλλοδαπή ο φορολογούμενος έχει το βάρος της απόδειξης και πρέπει να φέρει αποδείξεις σχετικά με την εισαγωγή συναλλάγματος δικαιολογώντας την απόκτησή του στην αλλοδαπή, προσκομίζοντας πρωτότυπο παραστατικό που εκδίδει η τράπεζα με το οποίο θα μπορεί να εξακριβωθεί ότι ο φορολογούμενος είναι ο δικαιούχος του εισαγόμενου χρηματικού κεφαλαίου, το ύψος του εισαγόμενου ποσού, το νόμισμα, η ευρωποίησή του και η χώρα προέλευσης”.

* O Γιώργος Δαλιάνης είναι Διευθύνων Σύμβουλος της Artion Α.Ε. & ιδρυτής του Ομίλου Artion, Οικονομολόγος Φοροτεχνικός.
Η  Βασιλική Ηλιοπούλου είναι πρώην Γενική Διευθύντρια Φορολογικής Διοίκησης και συνεργάτης της ARTION A.E.
H Νίκη Χατζοπούλου είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω LL.Μ. & Διαμεσολαβήτρια, συνεργάτης της Artion Α.Ε.

Το ανωτέρω κείμενο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά τις εξειδικευμένες συμβουλευτικές υπηρεσίες.

Το ανωτέρω κείμενο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά τις εξειδικευμένες συμβουλευτικές υπηρεσίες.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθυνθείτε στην ARTION Α.Ε. (Πουρνάρα 9 Μαρούσι | +30 210 6009062 |  www.artion.gr)

πηγη:www.capital.gr