Η γάγγραινα των μη βιώσιμων επιχειρήσεων και δανείων θέλει… νυστέρι

Ας ξεκαθαρίσουμε δυο πράγματα. Πρώτον, είναι άλλο το πρόβλημα ρευστότητας και άλλο το πρόβλημα της βιωσιμότητας. Ναι μεν μπορεί λόγω έλλειψης ρευστότητας να δημιουργηθεί και πρόβλημα βιωσιμότητας, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις που υπάρχει θέμα βιωσιμότητας, η εν λόγω επιχείρηση δεν έκανε καλό κουμάντο, ή δεν πήρε μέτρα για την αυτοπροστασία της (βλέπε τράπεζες) διότι δεν εκτίμησε σωστά την κατάσταση.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα δεν είναι ρευστότητας, αλλά βιωσιμότητας. Και επειδή το πρόβλημα έχει κυρίως να κάνει με τη βιωσιμότητα, δεν υπάρχουν αξιόχρεοι δανειστές. Ένας λόγος που οι πιστώσεις πέφτουν εδώ και μερικά χρόνια έχει να κάνει με το ότι πολλές επιχειρήσεις δεν πληρούν τα κριτήρια δανεισμού, ακόμα και σε περιπτώσεις που η τράπεζα έχει λεφτά να δώσει.

Στο παρελθόν, σας έχω πει ότι ανάκαμψη δεν θα δει η ελληνική οικονομία αν πρώτα δεν κλείσουν όλες οι μη βιώσιμες επιχειρήσεις και δεν καταγραφούν οι ζημίες στους ισολογισμούς των τραπεζών και αν δεν ανακεφαλαιοποθηθεί σωστά το τραπεζικό σύστημα.

Και η ερώτηση που πολλοί μου απευθύνουν είναι, μα καλά πως θα ανακάμψει η οικονομία αν κλείσουν όλες αυτές οι προβληματικές, μη βιώσιμες, επιχειρήσεις; Η απάντηση είναι η εξής:

Τη γάγγραινα, αν δεν την χειρουργήσεις νωρίς, θα χάσεις το πόδι σου. Εξηγούμεθα.

Οι προβληματικές επιχειρήσεις και τα προβληματικά δάνεια είναι σαν τη γάγγραινα -νεκρό δέρμα- που θα πρέπει να κοπεί για να γιατρευτεί η πληγή.

Δεν έχει σημασία πόσο καιρό διατηρούμε εν ζωή αυτές τις μη βιώσιμες επιχειρήσεις, διότι στο τέλος της ημέρας οι χασούρες θα είναι χασούρες και οι θέσεις εργασίας θα χαθούν έτσι και αλλιώς. Η μοναδική λύση είναι το κλείσιμο αυτών των επιχειρήσεων, ή η πώλησή τους, ή η πώληση των παγίων τους, με σκοπό να ξεκινήσει την προσπάθεια κάποια άλλη επιχείρηση στον ίδιο κλάδο από την αρχή. Επίσης, προκειμένου το τραπεζικό σύστημα να ανακτήσει έστω ένα μικρό μέρος των δανείων αυτών.

Τα προβληματικά δάνεια επίσης είναι γάγγραινα. Ο μόνος τρόπος γιατρειάς είναι η διαγραφή αυτών (με νυστέρι) και η σωστή ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Αν δεν γίνει σωστά η ανακεφαλαιοποίηση, ουσιαστικά είναι σαν να μην έχει γιατρευτεί η γάγγραινα και θα βρούμε το πρόβλημα ξανά μπροστά μας (σε αυτή τη φάση είμαστε τώρα).

Πως θα ανακόψει η οικονομία αν γίνει αυτό; Η απάντηση είναι ότι δεν θα αναρρώσει η οικονομία άμεσα, αλλά θα πάρει χρόνο. Όπως όταν βγεις από το χειρουργείο θα περάσει κάποιο χρονικό διάστημα για να μπορείς να περπατήσεις ξανά, έτσι υπάρχει διαφορά φάσης μέχρι η οικονομία να αντιδράσει θετικά.

Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι τόσα χρόνια δεν ακολουθήσαμε αυτή τη διαδικασία και σήμερα θα πρέπει να τα κάνουμε όλα μαζεμένα. Δυστυχώς όμως το χειρουργείο είναι απαραίτητο, διότι αν δεν μπούμε στο χειρουργείο, η γάγγραινα θα εξαπλωθεί περισσότερο.

Άρα ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχει ρευστότητα στο σύστημα (που δεν υπάρχει έτσι και αλλιώς) σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δοθεί ρευστότητα σε μη βιώσιμες επιχειρήσεις με σκοπό να συνεχίσουν να υπάρχουν.

Μόνο μετά από μια αναδιάρθρωση αυτών (συνήθως κεφαλαιοποίηση δανείων αν είναι εισηγμένες), μπορούμε να σκεφτούμε να δώσουμε ρευστότητα και να αναχρηματοδοτηθούν ορισμένες από αυτές τις προβληματικές, αλλά μόνο αν τα μοντέλα δείχνουν ότι θα επιβεβαιώσουν.

Τέλος, το… χειρουργείο είναι η τελευταία φάση και είναι και η πιο επίπονη, αλλά πρέπει να γίνει διότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή.